Aby skutecznie pokonać lęk przed porzuceniem leczenia, należy zrozumieć jego oznaki i objawy. W tym artykule opiszemy trzy pułapki, których należy unikać. Jeśli już kiedyś doświadczyłeś porzucenia, możesz zacząć od zrozumienia jego przyczyn. Jeśli wydaje Ci się, że doświadczasz tego problemu, możesz być narażony na ryzyko ponownego jego wystąpienia. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej. Porzucenie jest często spowodowane wieloma czynnikami, w tym ranami przywiązania.
Spis treści artykułu
Lęk przed porzuceniem
Dla osób, które doświadczają lęku przed porzuceniem w związku z leczeniem psychiatrycznym, istnieje kilka sposobów rozwiązania tego problemu. Terapia psychodynamiczna koncentruje się na tym, jak myśli i emocje osób są kształtowane przez ich doświadczenia związane z porzuceniem. Terapia psychodynamiczna pomaga także w radzeniu sobie z zaburzeniami osobowości i zachowaniami, które są związane z lękiem przed porzuceniem. Na przykład osoby z lękiem przed porzuceniem w trakcie leczenia psychiatrycznego mogą odnieść korzyści z nauki rozpoznawania własnych wzorców zachowań.
Przyczyny problemów związanych z porzuceniem nie zawsze są jasne, ale często zaczynają się w dzieciństwie. Dzieci mogą rozwinąć ten lęk po doświadczeniu znaczącej straty lub traumatycznego przeżycia. Lęk przed porzuceniem może się również rozwinąć w dorosłym życiu po nieplanowanej lub nagłej stracie. Wczesna interwencja ma jednak kluczowe znaczenie dla zmniejszenia ryzyka i poprawy jakości życia osób cierpiących na ten problem. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, zmaga się z problemem porzucenia, natychmiast poszukaj pomocy. Lekarz może pomóc w znalezieniu terapeuty, który specjalizuje się w leczeniu tego problemu.
Aby pomóc sobie w przezwyciężeniu lęku przed porzuceniem, można zacząć od podzielenia się swoimi obawami z osobami z otoczenia. Wyjaśnij im swoje obawy i nie oczekuj, że będą zachowywać się w sposób nieracjonalny. Pomocne jest także nawiązanie silnych przyjaźni i sieci wsparcia. Takie relacje mogą pomóc w podniesieniu poczucia własnej wartości. Korzystne może być także korzystanie z poradnictwa. Nie zasługujesz na to, by żyć w strachu.
Dorośli, którzy zmagają się z lękiem przed porzuceniem, często mają zaabsorbowany styl przywiązania. Mają tendencję do ciągłego przewidywania odrzucenia i często szukają znaków, które wskazują na brak zainteresowania. Mogą być nadmiernie zaborcze lub zazdrosne, a także wykazywać natarczywe zachowania. Ostatecznie lęk przed porzuceniem może powodować, że ludzie czują się samotni nawet w związkach. Aby przezwyciężyć lęk przed porzuceniem, terapeuta może zalecić sposób postępowania, który koncentruje się na zidentyfikowaniu i zajęciu się podstawowymi przekonaniami dotyczącymi tego problemu.
Prawdą jest, że lęk przed porzuceniem jest problemem o szerokim zakresie, ale wiele czynników przyczynia się do jego rozwoju. Na rozwój tego problemu mogą mieć wpływ dodatkowe czynniki, takie jak wsparcie emocjonalne, czynniki środowiskowe i chemia mózgu. Nieleczona osoba może wykształcić niezdrowe mechanizmy radzenia sobie, w tym uzależnienia, zaburzenia odżywiania lub samookaleczenia. Inne osoby z problemem porzucenia mogą stać się agresywne lub przygnębione, mogą też wykazywać objawy zaburzeń snu lub odżywiania.
Objawy
Objawy porzucenia są często podobne do objawów każdego innego rodzaju traumy. Ich intensywność może być różna, w zależności od etapu rozwoju. Porzucenie jest złożonym procesem, który może być skomplikowany ze względu na skutki emocjonalne. Specjaliści od zdrowia psychicznego mogą pomóc, oferując bezpieczną przestrzeń i techniki terapeutyczne. Mogą oni pomóc w ustaleniu przyczyn porzucenia, które mogą powodować takie objawy. Objawy porzucenia obejmują:
Osoby z problemem porzucenia obawiają się porzucenia. Mogą wpadać w gniew lub strach, gdy postrzegają kogoś, kto ich porzucił, jako osobę niekochającą. Mogą też stać się nadmiernie wrażliwe na odrzucenie, co powoduje, że zachowują się w sposób szkodliwy dla zdrowia fizycznego lub psychicznego. Problemom związanym z porzuceniem często towarzyszą inne zaburzenia psychiczne, takie jak zaburzenie osobowości typu borderline (BPD), lub są one objawem innego zaburzenia psychicznego. Lęk przed porzuceniem jest zwykle objawem znacznie poważniejszego zaburzenia lękowego. Wydarzenia, które prowadzą do powstania tego zaburzenia, to często takie, które zagrażają poczuciu bezpieczeństwa jednostki, np. śmierć bliskiej osoby.
Osoby z problemem porzucenia często doświadczają poczucia niepewności i bezwartościowości i często szukają potwierdzenia z zewnątrz, aby poradzić sobie ze swoimi uczuciami. Często mają trudności w nawiązywaniu znaczących relacji z innymi ludźmi i mogą mieć trudności z zaufaniem do własnej oceny sytuacji lub oceny innych. Objawy te mogą także uniemożliwić osobie ufanie sobie lub swoim związkom. Lęk przed porzuceniem może nawet prowadzić do współuzależnienia lub osobowości borderline.
Niektóre metody leczenia objawów porzucenia obejmują psychoterapię i leki. Psychoterapia może pomóc ludziom w zidentyfikowaniu i zastąpieniu negatywnych wzorców myślowych oraz w pracy nad zmniejszeniem tajemnicy związanej z porzuceniem. W ramach poradnictwa dotyczącego związków terapeuci mogą pomóc pacjentom w ustaleniu zdrowych granic, zapobiegając współuzależnieniu i zachowaniom polegającym na utożsamianiu się z ludźmi. W ciężkich przypadkach lęku konieczne może być stosowanie leków na receptę, ale często są one tymczasowe i powinny być ostatecznością do czasu zakończenia terapii.
Objawy porzucenia mogą być wywołane przez różne sytuacje, w tym porzucenie dziecka lub utratę rodzica. W przypadku dzieci porzucenie może prowadzić do niskiej samooceny i wahań nastroju przez całe życie. W dorosłym życiu skutki porzucenia mogą prowadzić do problemów z jedzeniem, piciem, a nawet do uzależnień. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy dziecko było zaniedbywane w dzieciństwie.
Objawy
Osoby z tym zaburzeniem doświadczają wielu objawów porzucenia, które mogą sięgać od gniewu do ataków paniki. Osoby te mogą zakładać, że ich błędy są wynikiem ich własnych uczuć i mogą się złościć i bać, kiedy coś, co wydawało im się, że idzie dobrze, kończy się źle. Na przykład, jeśli odwołano zaręczyny, pacjent może myśleć, że oznacza to, iż został odrzucony, mimo że może nie wiedzieć, dlaczego tak się stało. Takie oznaki porzucenia mogą utrudniać zrozumienie, czy pacjent naprawdę szuka leczenia, czy też jest po prostu niemiły lub manipuluje innymi.
Osoby z problemem porzucenia zwykle mają wysoki poziom lęku. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że ten rodzaj choroby psychicznej nie jest stanem odrębnym i powinien być traktowany jako taki. Specjaliści medyczni uważają, że problemy z porzuceniem są objawem zaburzeń lękowych i często wiążą się z lękiem przed byciem porzuconym. Lęk przed odrzuceniem często objawia się niezdolnością do nawiązywania trwałych relacji i próbą odsunięcia od siebie innych, aby uniknąć lęku.
Co więcej, u osób, które doświadczyły porzucenia w dzieciństwie, zazwyczaj rozwijają się długotrwałe problemy ze zdrowiem psychicznym. Problemy te będą prawdopodobnie wynikały z lęku przed porzuceniem. Na przykład dzieci, które zostały porzucone jako niemowlęta lub małe dzieci, będą częściej doświadczać wahań nastroju, złościć się i angażować w inne szkodliwe zachowania. Dzieci te mogą również mieć niską samoocenę i zrażać do siebie potencjalnych partnerów intymnych.
Pułapki
Psychologów często oskarża się o porzucanie swoich pacjentów, gdy nie chcą kontynuować ich leczenia. Psychiatrzy muszą jednak kierować się profesjonalnym osądem i przestrzegać odpowiednich procedur przy kończeniu relacji terapeutycznej. Przestrzeganie tych procedur zminimalizuje ryzyko etycznego lub prawnego porzucenia pacjenta. Poniżej podajemy kilka wskazówek, jak uniknąć tych pułapek. 1. Nie wyolbrzymiaj potrzeb pacjenta
