Ten artykuł poświęcony jest tematyce leków hipnotycznych – czym są i jak się je stosuje. W tym artykule omówimy trzy kategorie leków hipnotycznych: Benzodiazepiny, związki melatoninergiczne oraz leki hipnotyczne niebędące lekami uspokajającymi. Zanim omówimy sposoby stosowania tych leków, sprawdźmy, jakie działanie mają poszczególne rodzaje hipnotyków.
Spis treści artykułu
Leki uspokajająco-hipnotyczne
Leki uspokajająco-hipnotyczne to leki nasenne wydawane na receptę. Mogą obejmować benzodiazepiny i leki Z. Leki te są stosowane w leczeniu bezsenności i lęku i są powszechnie przepisywane pacjentom cierpiącym na bezsenność. Zmniejszają one skutki depresji oddechowej i rzadziej powodują bezsenność z odbicia. Ponadto leki niebenzodiazepinowe są na ogół bezpieczniejsze niż benzodiazepiny. Ponadto ich krótki czas działania sprawia, że rzadziej powodują depresję oddechową.
Leki uspokajająco-hipnotyczne zmniejszają lęk i zmniejszają aktywność mózgu. Są one powszechnie przepisywane starszym osobom dorosłym i mają działanie uspokajające. Leki te nie są skuteczne jako długoterminowe leczenie lęku i bezsenności. Ponadto mogą powodować depresję oddechową, śpiączkę, a nawet śmierć. W związku z tym leki uspokajająco-hipnotyczne mogą powodować tolerancję i objawy odstawienia. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o lekach uspokajająco-hipnotycznych, czytaj dalej!
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi leków uspokajająco-hipnotycznych są lęk i bezsenność. W ciężkich przypadkach leki te mogą wywołać znieczulenie ogólne lub spowolnić tempo oddychania. Bez pomocy lekarza osoba uzależniona może czuć się bardziej zdezorientowana i drażliwa niż wcześniej. Leki uspokajająco-hipnotyczne mogą również powodować dezorientację i pobudzenie. Leki uspokajająco-hipnotyczne są najczęściej przepisywane dzieciom i osobom starszym.
Często leki uspokajająco-hipnotyczne są stosowane w leczeniu określonych zaburzeń snu. Problemy te mogą wynikać z żałoby, długotrwałego stresu lub dalekich lotów. Jednak niektórzy ludzie przyjmują te leki przez miesiące lub lata, aby złagodzić konkretny problem. Lekarze zalecają przyjmowanie leków uspokajająco-hipnotycznych nie dłużej niż przez dwa tygodnie. Leki uspokajająco-hipnotyczne są zwykle przyjmowane doustnie, ale dostępne są również zastrzyki.
Benzodiazepiny
Benzodiazepiny to klasa leków stosowanych w leczeniu zaburzeń lękowych i panicznych. Mogą one pomóc pacjentom w radzeniu sobie z żalem lub niepokojem i mogą zmniejszać objawy bezsenności i niepokoju. Jednak w leczeniu zaburzeń lękowych i panicznych powinny być one stosowane tylko w ostateczności, ponieważ mogą powodować objawy odstawienne i negatywne skutki uboczne. Benzodiazepiny nie są odpowiednie dla kobiet w ciąży, ponieważ mogą się one gromadzić w organizmie nienarodzonego dziecka. Pacjenci powinni zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem jakiegokolwiek leku, ponieważ objawy odstawienia mogą być poważne i mogą nawet prowadzić do zagrażających życiu drgawek.
Benzodiazepiny są allosterycznymi modulatorami kompleksu receptorów GABA-A. Mają inne miejsce rozpoznawania, zwane BZRA, niż GABA i zwiększają ilość jonów chlorkowych w komórce, co sprzyja efektowi hamującemu. Poza tym benzodiazepiny mogą wywoływać senność lub senność.
Benzodiazepiny były również brane pod uwagę przy potajemnych kradzieżach. Dowody na to, że napaści seksualne pod wpływem narkotyków mają miejsce, są jednak ograniczone. Obecnie toksykologia sądowa zidentyfikowała jedynie niewielki odsetek przypadków. Pomimo tego, że benzodiazepiny są znanymi środkami hipnotycznymi, wykrywa się tylko niewielki odsetek takich zdarzeń. Dlatego konieczne jest rozróżnienie między celowym wylewaniem napojów a przypadkowym spożyciem benzodiazepin.
Benzodiazepiny są najczęściej przepisywanymi lekami hipnotycznymi na sen u dzieci. Powinny być jednak stosowane rzadko i w najmniejszej skutecznej dawce, ponieważ mogą powodować uzależnienie. Mogą one jednak być skutecznym lekiem w leczeniu bezsenności, skracając czas spędzany w łóżku i zmniejszając liczbę godzin czuwania. Ich głównym działaniem jest oddziaływanie na receptor GABA-A w mózgu, co zmniejsza liczbę godzin czuwania.
Związki melatoninergiczne
Związki melatoninergiczne stanowią grupę środków zaburzających gospodarkę hormonalną, które mogą być nadużywane i toksyczne. W związku z tym obawy dotyczące rekreacyjnego nadużywania i niewłaściwego długotrwałego stosowania tych leków nie powinny powstrzymywać lekarzy przed przepisywaniem tych środków. W artykule A. B. Cerezo omówiono potencjalne możliwości nadużywania i toksyczności związków melatoninergicznych.
Fizjologiczne działanie melatoniny jest wieloaspektowe, a jej głównym celem jest promowanie snu. Fizjologiczne dawki melatoniny wydłużają całkowity czas snu, zmniejszają latencję i poprawiają funkcjonowanie w ciągu dnia. Hipnotyczne działanie melatoniny wynika z jej roli w regulowaniu rytmu okołodobowego i 24-godzinnej skłonności do snu i czuwania. Niemniej jednak hipnotyczne działanie melatoniny może wynikać z jej drugorzędnego działania: poprawy funkcjonowania w ciągu dnia.
W OUN melatonina ma dwa receptory, MT1 i MT2. Receptor MT2 znajduje się w płucach oraz w aorcie i tętnicach wieńcowych. Aktywacja receptora MT1 hamuje monofosforan adenozyny, cyklazę adenozynową i kinazę białkową A. Wpływa również na kanały jonowe i reguluje przepływ jonów w komórkach. Melatonina hamuje te enzymy poprzez wiązanie się z receptorami MT1 i MT2.
Do celów badawczych melatonina jest ekstrahowana z leków hipnotycznych. Spektrometria mas w otoczeniu pozwala potwierdzić, że związki melatoninergiczne są hipnotyzujące w lekach komercyjnych. Potwierdza również obecność melatoniny w lekach hipnotycznych poprzez określenie optymalnych parametrów jonizacji. Metoda ta ma potencjalne zastosowanie w klinicznym leczeniu bezsenności.
Leki nasenne
Leki nasenne to leki na receptę, które ułatwiają zasypianie. Są one również znane jako środki uspokajające lub nasenne. Leki hipnotyczne działają poprzez depresję ośrodkowego układu nerwowego i usypianie ludzi. W ostatnich latach w Wielkiej Brytanii gwałtownie wzrosło stosowanie leków nasennych, dorównując Stanom Zjednoczonym pod względem liczby przepisywanych recept. Około 10% wszystkich obywateli Wielkiej Brytanii zażyje tabletkę nasenną w pewnym momencie swojego życia.
Choć kilka leków hipnotycznych jest zatwierdzonych przez FDA do stosowania w czasie snu, wiele innych nie jest. Niektóre leki hipnotyczne są przepisywane w związku z innymi schorzeniami. Na przykład u niektórych osób cierpiących na chroniczną bezsenność występuje nadmierne pobudzenie i niepokój przed zaśnięciem. Leczenie nadpobudliwości pozwala im osiągnąć lepszy sen. Leki uspokajające wywołują również efekt wyciszenia, który może utrzymywać się przez cały dzień, co czyni je dobrym wyborem dla pacjentów, którzy zazwyczaj nie śpią dobrze w nocy.
Aby zbadać, czy leki hipnotyczne wiążą się ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności, przeanalizowano 24 opublikowane badania. W dwudziestu jeden z nich odnotowano wzrost śmiertelności, przy czym najwyższy HR – 3,60 – wystąpił u osób, które zażyły od jednej do osiemnastu tabletek. Pozostałe 21 badań nie osiągnęło progu statystycznego pozwalającego na włączenie ich do metaanalizy ze względu na niejednorodność mierzonych zmiennych. Ponadto odnotowano istotny wzrost ryzyka zgonu w przypadku porównania pacjentów, którzy przyjmowali leki hipnotyczne, z tymi, którzy ich nie przyjmowali.
Oprócz benzodiazepin najczęściej przepisywanymi lekami hipnotycznymi są leki oddziałujące na receptory GABA w mózgu. Leki te zostały opracowane w latach 70. i wprowadzone na rynek jako leki hipnotyczne. Jednak wiązały się one z kilkoma działaniami niepożądanymi, w tym z uzależnieniem fizycznym i bezsennością nawracającą. FDA zachęca do zgłaszania działań niepożądanych tych leków, a szeroki wachlarz potencjalnych działań niepożądanych wymieniono w TABELI 2.
