Megalofobia, czyli lęk przed dużymi rzeczami, to irracjonalna awersja do wielu różnych obiektów. Rzeczywiste przedmioty często nie są tak ogromne, jak się wydaje osobom cierpiącym na tę chorobę, ale nadal są wystarczająco duże, aby wywołać u nich silny niepokój. W tym artykule omówione zostaną przyczyny, leczenie i postępowanie w przypadku podejrzenia, że cierpisz na megalofobię. Zanim zaczniesz szukać leczenia, czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym zaburzeniu.
Spis treści artykułu
Megalofobia
Osoba z megalofobią, która boi się dużych przedmiotów, może doświadczać dużego niepokoju i zakłóceń w codziennym życiu. Nie jest to zaburzenie paniczne, a jego przyczyna nie jest do końca jasna. W poznawczo-behawioralnym modelu fobii uważa się jednak, że jest to zachowanie wyuczone. Ponadto, terapia ekspozycyjna uczy ludzi, jak radzić sobie z lękiem i fobiami. Poniższy artykuł wyjaśnia, w jaki sposób terapia ekspozycyjna może pomóc ludziom w przezwyciężeniu ich lęków.
Psychologowie uważają, że megalofobia jest specyficznym rodzajem fobii i może mieć podłoże genetyczne. Twierdzą jednak również, że wpływ na nią ma środowisko, w którym żyje dana osoba. Możliwe jest ustalenie, czy w Twojej rodzinie istnieje wysokie ryzyko wystąpienia megalofobii. Jeśli podejrzewasz, że możesz być dotknięty megalofobią, powinieneś natychmiast poszukać pomocy lekarskiej. Należy znać objawy tej choroby, aby móc podjąć odpowiednie kroki w celu jej przezwyciężenia.
Osoby cierpiące na megalofobię z powodu lęku przed dużymi obiektami mogą nie czuć się komfortowo, idąc do dużych centrów handlowych. Podobnie mogą nie chcieć zbliżać się do Hummerów. U osób z megalofobią nawet spacerowanie w pobliżu dużych obiektów może wywoływać uczucie paniki i niepokoju. Nie wiadomo, co powoduje ten szczególny lęk, ale prawdopodobnie został on wywołany przez traumatyczne wydarzenie w dzieciństwie.
Głównymi objawami megalofobii są lęk i ataki paniki. Osoby cierpiące na megalofobię mogą izolować się od otoczenia, aby uniknąć strasznych doświadczeń. Może to być zdradliwe zachowanie, jeśli osoby te będą nadal izolować się od obiektu. Osoba może czuć się tak zawstydzona swoim strachem, że w celu poradzenia sobie z nim może sięgnąć po alkohol lub narkotyki. Jeśli megalofobia uniemożliwia ci zabawę i spotkania towarzyskie, rozważ podjęcie leczenia.
Terapia ekspozycyjna jest pierwszą metodą leczenia megalofobii. Jest to rodzaj terapii poznawczo-behawioralnej, która koncentruje się na stopniowym wystawianiu pacjentów na działanie dużych obiektów, aż przestaną się ich bać. Terapia ekspozycyjna jest skutecznym sposobem na przezwyciężenie fobii i złagodzenie związanych z nią objawów. Zazwyczaj jest ona prowadzona z udziałem psychologa. Specjaliści ci zidentyfikują podstawowe przyczyny megalofobii i pomogą w jej leczeniu.
Przyczyny megalofobii
Osoby z megalofobią odczuwają ogromny niepokój, kiedy muszą spojrzeć lub dotknąć dużych obiektów, niezależnie od tego, czy jest to budynek, skała czy posąg. Mogą nawet udawać, że źle się czują podczas wycieczek szkolnych do wieżowców. Oprócz traumatycznych przeżyć fobia ta jest często związana z ukrytymi zaburzeniami lękowymi. Zrozumienie lęku leżącego u podstaw tej fobii pozwala ją przezwyciężyć.
Dobry plan leczenia megalofobii obejmuje terapię ekspozycyjną. Terapia ekspozycji polega na stopniowym wystawianiu pacjenta na działanie dużych przedmiotów. Zaczyna się od rozmowy o danym obiekcie, a następnie można przejść do oglądania jego zdjęcia lub osobistego badania. Leczenie jest stopniowe i dostosowane do potrzeb każdej osoby. Inną opcją leczenia jest terapia poznawczo-behawioralna, znana również jako CBT. Metoda ta pomaga osobie cierpiącej na megalofobię uzyskać inną perspektywę i zmienić schematy myślowe tak, aby mogła ona poradzić sobie ze stresorem.
Poza terapią poznawczo-behawioralną megalofobię można leczyć także farmakologicznie. Ludzie cierpiący na to zaburzenie mają tendencję do przebywania w izolacji, unikając miejsc, w których znajdują się obiekty, których najbardziej się obawiają. Dzięki temu osoby cierpiące na megalofobię mogą unikać sytuacji, które wywołują u nich lęk, np. drapaczy chmur. Osoby cierpiące na tę chorobę często unikają takich miejsc i trzymają się od nich z daleka. Mają również tendencję do unikania sytuacji społecznych, w których mogą napotkać obiekty, których się boją.
Ćwiczenia są doskonałą metodą radzenia sobie z objawami megalofobii. Ćwiczenia fizyczne narażają organizm na wysoki poziom stresu, więc pomagają przygotować umysł do lepszego radzenia sobie z takimi sytuacjami. Praktykowanie technik mindfulness i koncentrowanie się na pięciu zmysłach pomaga zmniejszyć lęk przed megalofobią. Praktykując te techniki, wkrótce będziesz w stanie pokonać megalofobię i odzyskać wiarę w siebie.
Mimo że nie ma potwierdzonych przyczyn megalofobii, istnieją pewne czynniki, które się do niej przyczyniają. Osoby cierpiące na to zaburzenie są zazwyczaj bardziej podatne na jego wystąpienie ze względu na predyspozycje genetyczne. Jeśli ktoś z bliskich cierpiał na megalofobię, możesz być w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia tego schorzenia. Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów, należy natychmiast szukać pomocy lekarskiej. Może to być oznaką poważniejszej choroby psychicznej.
Leczenie
Megalofobia to skrajny lęk przed dużymi obiektami. Lęk ten może być wywołany przez obrazy dużych obiektów, ekspozycję na takie obiekty lub obie te rzeczy. Megalofobia jest powiązana z innymi fobiami, w tym z zespołem stresu pourazowego, uogólnionymi zaburzeniami lękowymi i lękiem społecznym. Objawy tej fobii są często nierozpoznawalne, ale w większości przypadków osoby cierpiące na nią wiedzą już, czego się boją. Kolejnym krokiem w leczeniu tego lęku jest określenie jego przyczyny.
Istnieje kilka różnych metod leczenia megalofobii. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie opiera się na nasileniu i częstotliwości występowania objawów. Nie istnieje jednak leczenie uniwersalne. Na przykład, konieczne może być zastosowanie leków przeciwlękowych, terapii ekspozycyjnej lub terapii poznawczo-behawioralnej. Chociaż nie istnieją sprawdzone sposoby leczenia megalofobii, można rozważyć naukę medytacji mindfulness, która pomoże zmniejszyć lęk.
Pomimo że megalofobia jest często związana z dużymi, znaczącymi przedmiotami, może ona również dotyczyć osób, które nie są w stanie poradzić sobie z wielkością dużych obiektów. Fobia ta często rozwija się w dzieciństwie i jest bardziej powszechna u kobiet niż u mężczyzn. Lęk ten może być również wywołany przez mity i legendy. Na przykład gigantyczne kałamarnice były źródłem wielkiego strachu dla żeglarzy od początku istnienia żaglowców. Niektórzy żeglarze utonęli w oceanie z powodu potworów, które je zamieszkiwały.
Terapia ekspozycyjna może być stosowana w leczeniu megalofobii. Polega ona na stopniowym wystawianiu pacjenta na działanie obawiającego się bodźca podczas opowiadania scen z filmu. Metoda ta może pomóc w przezwyciężeniu lęku i uzyskaniu nowego spojrzenia na sytuację. Technika ta pomaga w radzeniu sobie z lękiem i pokonaniu fobii. Psycholog może również zalecić połączenie terapii ekspozycyjnej i CBT.
Osoby cierpiące na megalofobię mogą mieć trudności z zapisaniem się na terapię lub dojazdem do gabinetu terapeuty. W takim przypadku pomocne może być skorzystanie z poradnictwa online. Poradnictwo online umożliwia osobom cierpiącym na megalofobię rozmowę z terapeutą w zaciszu własnego domu. Opinie i komentarze osób, które miały do czynienia z podobnymi problemami, można znaleźć na stronie BetterHelp. Nie trzeba się martwić o płacenie za terapię, kiedy można skonsultować się z licencjonowanym terapeutą w zaciszu własnego domu.
Co robić, jeśli uważasz, że masz megalofobię
Jeśli uważasz, że masz lęk megalofobiczny, powinieneś skonsultować się z profesjonalnym terapeutą, aby uzyskać dokładną diagnozę i plan leczenia. Chociaż ten stan nie musi być niebezpieczny, może prowadzić do poważnych problemów, dlatego zaleca się szukanie pomocy u profesjonalnego terapeuty. Oto kilka wskazówek, jak leczyć lęk przed dużymi przedmiotami:
Po pierwsze, należy zgłosić się do lekarza. Megalofobia nie jest często spotykaną fobią. Jest to jednak bardzo poważny stan chorobowy, który wymaga specjalistycznego leczenia. Chociaż megalofobię często leczy się poprzez unikanie obiektu, który wywołuje lęk, w dzisiejszym społeczeństwie ta strategia jest niepraktyczna. Nawet obrazy dużych obiektów mogą wywołać atak paniki, a całkowite unikanie tych obiektów nie jest praktyczne.
Po pierwsze, należy zidentyfikować czynnik wywołujący lęk. Na przykład, duże samoloty, góry, olbrzymie zwierzęta lub strzeliste posągi mogą wywołać megalofobię. Megalofobia może ograniczać życie towarzyskie, utrudniając jego utrzymanie. Ponadto, znalezienie odpowiednich metod leczenia megalofobii może być trudne. Jeśli uważasz, że cierpisz na megalofobię, koniecznie zgłoś się do lekarza, aby dowiedzieć się o możliwościach leczenia.
Jest kilka sposobów na zdiagnozowanie megalofobii. Przyczyną może być rodzinne występowanie fobii na dużą skalę. Oprócz historii rodzinnej, pewną rolę mogą odegrać również Twoje geny. Jeśli masz krewnych, którzy cierpieli na to zaburzenie psychiczne, istnieje większe prawdopodobieństwo, że sam zachorujesz na megalofobię. Lekarz może dokonać oceny i pomóc w opracowaniu planu leczenia megalofobii.
Jeśli podejrzewasz u siebie megalofobię, powinieneś skonsultować się z terapeutą, aby zająć się swoimi objawami. Ważne jest, aby szukać profesjonalnej pomocy, ponieważ megalofobii często towarzyszą różne zaburzenia psychologiczne. Może to być na przykład zaburzenie paniczne lub paranoidalne zaburzenie osobowości. Psycholog może pomóc zidentyfikować przyczyny negatywnych myśli i pomóc w przezwyciężeniu lęku.
Leczenia megalofobii należy szukać jak najszybciej. Nieleczona może prowadzić do poważniejszych problemów, w tym depresji i nowych powikłań. Pozbycie się tej dolegliwości może być trudne, ale dzięki odpowiedniemu wsparciu można przezwyciężyć strach i znów prowadzić normalne życie. Jeśli nie jesteś pewien, jak uzyskać pomoc, rozważ skontaktowanie się z profesjonalistą z Health Salubrity.