Psychopatologia szumów usznych może wpływać na stan emocjonalny pacjenta i jego zdolność do radzenia sobie z tą dolegliwością. U pacjentów z szumami usznymi częściej występuje depresja, lęk i zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. U połowy pacjentów występował więcej niż jeden objaw psychopatologiczny. Stopień dyskomfortu i współistnienie więcej niż jednego objawu psychopatologicznego były dodatnio związane z poziomem dyskomfortu. Stwierdzono, że stopień dyskomfortu był silnie związany z fizyczną, społeczną i psychiczną jakością życia.
Spis treści artykułu
Związek optymizmu z szumami usznymi
Zależność między optymizmem a depresją wśród pacjentów z przewlekłymi szumami usznymi była przedmiotem kilku badań. W tym badaniu naukowcy sprawdzali wzajemne oddziaływanie optymizmu dyspozycyjnego i reprezentacji choroby. Odkryli, że pacjenci z bardziej pozytywnymi wyobrażeniami choroby byli mniej przygnębieni niż ich rówieśnicy z depresją. Zaobserwowali również, że związek między optymizmem a depresją jest mediowany przez obecność dystresu. Poniżej przedstawiamy dowody na to, że związek między optymizmem a depresją wśród pacjentów z przewlekłymi szumami usznymi jest złożony.
Badania przeprowadzono na próbie pacjentów poradni audiologicznej. Zmierzono ich optymizm za pomocą Testu Orientacji Życiowej (LOT), który powiązano z dystresem związanym z szumami usznymi, niepełnosprawnością i reakcjami emocjonalnymi związanymi z ich ubytkiem słuchu. Korelacje między zmiennymi były generalnie wysokie, a analiza głównych składowych (PCA) ujawniła dwa czynniki, które przyczyniały się do pozytywnego i negatywnego nastawienia.
Co więcej, pacjenci z PT 3 wykazywali ponadprzeciętnie wysoki poziom odczuwanego stresu i zmęczenia, a ich dystres związany z szumami usznymi był wyższy niż w grupie PT1. Pacjenci ci byli również częściej zatrudnieni, co sugeruje, że szumy uszne mogą stanowić przewlekły czynnik stresogenny. W przypadku pacjentów z tego typu schorzeniem, terapia multimodalna powinna początkowo koncentrować się na technikach regulacji stresu i modyfikacji zachowań, a w razie potrzeby – na psychoterapii.
Dobre samopoczucie społeczne i emocjonalne może również przyczyniać się do pozytywnego związku między szumami usznymi a optymizmem. Osoby, które posiadają sieć wsparcia, mogą być w stanie zminimalizować izolację społeczną i objawy depresji. Optymistyczne nastawienie do przyszłości może pomóc w przezwyciężeniu izolacji społecznej i depresji. Mając takie wspierające środowisko społeczne, pacjenci z szumami usznymi mogą mieć większe szanse na pokonanie tych wyzwań. Jeśli związek pomiędzy optymizmem a szumami usznymi zostanie potwierdzony, korzyści płynące z pozytywnych interakcji społecznych mogą przeważyć nad negatywnymi aspektami tego schorzenia.
Wcześniejsze badania wykazały, że osoby doświadczające stresu psychicznego są bardziej skłonne do koncentrowania się na przyczynie problemu niż na samym doświadczeniu. Zwiększone pobudzenie wywołane przez szumy uszne prowadzi do cyklu podtrzymywania. Proces, który leży u podstaw tego cyklu, nie został jeszcze w pełni poznany, ale teoria pola uwagi może go wyjaśnić. Zależności między optymizmem a szumami usznymi są złożone i wymagają dalszych badań.
Wpływ szumów usznych na uwagę
Badania nad wpływem szumów usznych na uwagę są niespójne. Wcześniejsze badania sugerowały, że szumy uszne mogą obniżać poziom koncentracji uwagi, ale nie wynikają one z niepokoju. W niniejszym badaniu sprawdzono wpływ szumów usznych na uwagę, angażując 19 uczestników do wykonania zadania z zakresu słownej pamięci roboczej oraz zadania z zakresu podzielonej uwagi wzrokowej. Kolejność zadań była zrównoważona u wszystkich uczestników.
Badacze odkryli, że upośledzona kontrola poznawcza i obniżona regulacja emocjonalna mogą również przyczyniać się do wpływu szumów usznych na uwagę. Jednak ciągłe zaangażowanie w dźwięk może pomóc w utrzymaniu uwagi na szumie usznym. Naukowcy odkryli również, że szumy uszne upośledzają zdolność człowieka do zmiany kierunku uwagi. Odkrycie to może doprowadzić do udoskonalenia metod leczenia. Konieczne są jednak dalsze badania, by lepiej zrozumieć wpływ szumów usznych na uwagę.
Badania nad wpływem szumów usznych na uwagę sugerują, że wpływają one na zdolności poznawcze. Naukowcy badali wpływ szumów usznych na zdolności poznawcze i struktury eferentne w okolicy podczołowej. Inne badania sugerują, że w grę mogą wchodzić zaburzenia funkcjonalne dużych sieci neurokognitywnych. Wcześniejsze badania sugerowały, że szumy uszne mogą negatywnie wpływać na hiperaktywne sieci „trybu domyślnego” i hipoaktywne sieci „kontroli poznawczej”.
Badacze odkryli, że pacjenci z szumami usznymi doświadczają wolniejszego niż osoby zdrowe czasu reakcji podczas wykonywania wymagających uwagi zadań poznawczych. Opóźnienie to jest powszechnie związane z upośledzeniem kontroli poznawczej i obniżeniem poziomu emocjonalnego. Opóźnienie to jest często związane z podwyższonym poziomem stresu, ale wpływa również na zdolność do skupienia się na określonych zadaniach. Obecne badanie wykazało również związek pomiędzy kontrolą poznawczą a szumami usznymi.
Nawet te wyniki sugerują, że wpływ szumów usznych na uwagę nie jest ograniczony do konkretnego rodzaju szumów usznych. Choć ważne jest określenie, które objawy szumów usznych wpływają na uwagę, celem niniejszego badania jest zrozumienie, czy szumy uszne wpływają na uwagę w ogóle. Wyniki tego badania sugerują, że pacjenci z szumami usznymi powinni być objęci odpowiednim postępowaniem.
Wpływ szumów usznych na zdrowie psychiczne
Wpływ szumów usznych na zdrowie psychiczne został omówiony w wielu artykułach naukowych. Choć nie ma jednoznacznych odpowiedzi, wyniki badań wskazują, że schorzenie to wiąże się z większym cierpieniem emocjonalnym niż u osób bez tego zaburzenia. Naukowcy wykorzystali poznawczy model szumów usznych, by ustalić związek między szumami usznymi a cierpieniem psychicznym. Wykazano, że osoby cierpiące na lęk lub depresję częściej odczuwają szumy uszne jako niepokojące. Choć nie ustalono kierunku związku przyczynowo-skutkowego, badania przekrojowe sugerują, że oba te zjawiska są ze sobą ściśle powiązane.
W badaniach populacji ogólnej również stwierdzono silny związek między szumami usznymi a depresją. W badaniach populacji ogólnej naukowcy stwierdzili zwiększone ryzyko wystąpienia objawów depresji i lęku uogólnionego u osób cierpiących na szumy uszne. Co więcej, najnowsze badania przeprowadzone w Wielkiej Brytanii wykazały związek pomiędzy szumami usznymi a poczuciem nieszczęścia. Co więcej, wpływ szumów usznych na zdrowie psychiczne wiąże się także z występowaniem innych schorzeń, w tym chorób fizycznych.
Szumy uszne mogą wpływać na Twoje nawyki związane ze snem, powodując bezsenne noce. Aby ułatwić sobie zasypianie, staraj się unikać hałasu, który może Cię rozpraszać. Pomocne może być urządzenie do wytwarzania białego szumu. Jeśli nie czujesz się komfortowo z białym szumem, spróbuj użyć wentylatora lub klimatyzatora, aby stworzyć podobną atmosferę. Przed snem należy unikać alkoholu i światła niebieskiego, a temperatura w pokoju powinna wynosić od sześćdziesięciu do osiemdziesięciu stopni. Pomocne może być także ćwiczenie progresywnej relaksacji mięśni przed snem.
Chociaż szumy uszne zazwyczaj nie powodują problemów fizycznych, kwestie psychologiczne mogą utrudniać korzystanie z życia towarzyskiego. U wielu osób szumy uszne wywołują uczucie przygnębienia i samotności. Ponadto mogą mieć problemy z koncentracją lub komunikacją z innymi. Dla niektórych osób szumy uszne są tak uciążliwe, że starają się unikać sytuacji towarzyskich lub całkowicie wycofują się z życia społecznego. Może to wpływać na ich życie towarzyskie, a nawet na relacje z przyjaciółmi.
Kognitywne modele szumów usznych wykazały, że osoby cierpiące z powodu szumów usznych mają trudności z koncentracją uwagi. Poznawczy model szumów usznych nie uwzględnia jednak jednoznacznie roli procesów poznawczych w tym postrzeganiu. Jego wadą koncepcyjną jest jednak to, że nie uwzględnia czynników poznawczych, które wpływają na zachowanie. Może to prowadzić do niewykorzystania szans terapeutycznych. Obecne koncepcje psychologiczne sugerują jednak, że zmiana automatycznych zachowań wymaga świadomych zmian poznawczych.
Możliwości leczenia
Szumy uszne to stan, w którym ubytek słuchu związany z hałasem zaburza zdolność koncentracji, powodując zaburzenia koncentracji i bezsenność. Objawy tego schorzenia mogą być bardziej złożone i dotyczyć różnych sfer życia pacjenta. W niektórych przypadkach szumy uszne mogą wiązać się z psychopatologią, co wymaga specjalistycznego leczenia, mającego na celu usunięcie przyczyn leżących u ich podłoża.
Pacjenci powinni być poddawani badaniom psychologicznym w celu oceny ewentualnych chorób współistniejących, takich jak zaburzenia snu i objawy psychiatryczne. Choć nie istnieje jedna metoda leczenia szumów usznych, celem każdej terapii jest zmniejszenie odczuwanej dotkliwości dolegliwości i poprawa jakości życia pacjenta. Wielu lekarzy nie jest jednak jeszcze w stanie ustalić, co jest przyczyną tego schorzenia.
Szumy uszne mogą być również spowodowane nadmiernym narażeniem na hałas. Niektóre z nich to głośna muzyka, place budowy, silniki odrzutowców i klaksony lotnicze. Niektórzy ludzie są również podatni na tę dolegliwość, jeśli cierpią na inne schorzenia lub doświadczają utraty słuchu. Niektóre osoby cierpiące na to schorzenie zgłaszają również, że odczuwają stres psychiczny i niepokój, który często objawia się fizycznie w postaci szumów usznych.
Kliniczna opieka nad szumami usznymi różni się w zależności od kraju i systemu opieki zdrowotnej. Zazwyczaj w leczeniu tego schorzenia biorą udział lekarze pierwszego kontaktu i laryngolodzy, ale często angażuje się także wielodyscyplinarne zespoły audiologów, neurologów i psychologów. W leczeniu ostrych, subiektywnych szumów usznych powszechnie stosuje się leki farmakologiczne, natomiast w przypadku szumów przewlekłych najczęściej wykorzystuje się podejście audiologiczne i psychologiczne. Większość metod leczenia wiąże się z niską satysfakcją pacjenta.
W celu ustalenia, czy objawy szumów usznych mają podłoże psychologiczne, konieczna jest ocena lekarska. Istnieje kilka testów, które lekarze wykonują w celu określenia przyczyny szumów usznych. Zastosowanie aparatu słuchowego może pomóc w zmniejszeniu nasilenia objawów. Inwentarz ułomności szumów usznych może pomóc w ocenie stopnia nasilenia szumów usznych i ich wpływu na życie pacjenta.
Inną metodą leczenia jest akupunktura. Metoda ta wywodzi się z Azji i polega na wbijaniu igieł w określone punkty w uchu. Akupunktura może poprawić jakość życia pacjenta, ale może wywoływać efekt placebo. Inne alternatywne metody leczenia mogą obejmować leczenie tlenem hiperbarycznym, modyfikację diety i terapię witaminową. Chociaż te metody nie przyniosą długotrwałej ulgi, mogą być pomocne w zmniejszeniu częstotliwości i nasilenia szumów usznych.
